000			02306nam a2200277zi 4500
500			_aIndice
650			_aConto
650			_aLiteratura
650			_aGalego
700			_aRivas, Manuel
008			070507s2000 sp e spa
017			_aVG 902-2000
020			_a8483025914
080	1		_a869.9-3"19"
100			_aRivas, Manuel _eaut _9248
245		2	_aA man dos paíños _c/ Manuel Rivas
250			_a1ª ed
260			_aVigo _b:Edicións Xerais de Galicia _c,2000
300			_a143 p _b:il _c;22cm
490	0		_aNarrativa (Xerais) _v;163
520	3		_aUnha maneira perturbadora de definir Galicia sería falar dun país productor de emigrantes e náufragos. Eles son os protagonistas de A man dos paíños, os heroes correntes dunha identidade solapada, ocultada a cotío por mor dos virus que borran a memoria. Emigración e naufraxio son experiencias que nos levan a un espacio fronteirizo, de loita pola supervivencia e tamén de renacer. Esa xeografía emocional, entre o apego e a perda, é onde mellor se recoñece hoxe a condición humana. E este é tamén o territorio límite onde se sitúa A man dos pahíños.Esta obra supón unha aposta singular na narrativa contemporánea. Enfía un longo relato de ficción ("A man dos paíños"), un relato fotográfico ("O álbum furtivo"), e un relato xornalístico ("Os náufragos"). Tres xeitos de mirada, tres maneiras de contar, que nos achegan a un mundo onde o máxico é a publicidade comercial, a vida soa como un golpe no billar, e o berce e o ataúde son arrolados pola tempestade.
521			_aBAC
856			_uhttps://www.xerais.gal/libro.php?id=295212
997			_e2