000			01325nam a2200217 i 4500
997	0	0	_e2
007			ta
008			241011s2024 sp er 000 1 glg d
017			_aVG 519-2024
020			_a9788411106061
080			_a821.134.4-31"20"
100	1		_aSantomé, Cecilia _d(1984-) _eaut _9247683
245	1	3	_aAs despedidas _c/ Cecilia F. Santomé
260			_aVigo _b: Edicións Xerais _c, 2024
300			_a132 p. _c; 23 cm
490	0		_a(Narrativa Xerais _v; 536)
520	3		_a«O avó morreu hoxe. Ou quizais foi onte». Así, entre titubeos, arrinca esta crónica íntima dun dó con sabor a outro tempo. Un en que os defuntos eran velados nas casas, en que as capelas ardentes permanecían abertas día e noite e en que os curas eran salvadores de almas... e mesmo de pelellos cando a loxística non acompañaba. Velaquí setenta e dúas horas nunha burbulla de silencio, tristeza e fastío que se converten nun exercicio memorístico. Xestos, movementos e espazos que desencadean lembranzas, fiando unha elexía por quen marchou, pola propia infancia, por unha forma de vida que se esfarela no aire. E todo iso para chegar a unha conclusión: unha neta sen o seu avó é unha orfa de segunda.
650		7	_aDó _v- Novelas _9280832
650		7	_aNarrativa _xGalego _9280833
650		0	_aDuelo _vNovelas _9280834